De Luister-en-Vertel-Tournee

n.iemand

Postbus 171
5060 AD Oisterwijk

+31 6 29 15 90 27 ton@luisterenverteltournee.nl

De Barbier van Pamir


Hoog in de bergen van Pamir, diep in de wouden van Tajikistan, leefde lang geleden een barbier. Nou is barbierisme niet echt een heel moeilijke tak van kunst, maar deze barbier kon er werkelijk wat van. Knippen en scheren was voor hem wat voor gewone stervelingen eten en drinken is. Nog voordat hij tanden had om te poetsen hanteerde hij al de kwast en het scheermes. In de hele Pamir waren de mensen versteld van zijn talent. Een wonderkind.

En zoals dat met wonderkinderen wel vaker gaat ging zijn naam en faam al gauw het hele land rond. Onder de Tajiekse mannen werd de mare doorverteld van die wonderbaarlijke barbier in de bergen van Pamir. Vanuit het hele land kwamen de Tajiekse mannen naar zijn berghut om zich in de houten barbierstoel te laten knippen en scheren. Mannen van hoog en laag allooi; van de schoonmaker in de straat all the way down to high society. Allen ondernamen ze de helse tocht, langs kolkende rivieren in diepe ravijnen, via nauwelijks begaanbare wegen en paden, over ondergesneeuwde passen. Alleen maar voor een knip- en scheerbeurt door de Barbier van Pamir.

Dat ging zo jaren en jaren door. Wie het zich kon veroorloven ging vaker dan eens, maar onder Tajiekse mannen werd doorverteld: wie gelouterd oud wil worden, moet zich minstens eens in zijn leven laten scheren en knippen door de Barbier van Pamir. Bij voorkeur zo tussen 27 en 50. Daarvóór is een jongen te jong om gelouterd te kunnen worden, daarna kan het te laat zijn. De helletocht naar Pamir kreeg in Tajikistan zo eenzelfde status als de hadj naar Mekka.

Wat was dan het geheim van de Barbier van Pamir? Waarin was dit wonderkind dan zo briljant? Hoe moeilijk kan barbierisme alles bij elkaar nou zijn?

Mannen die het weten kunnen zeggen dat je het moet ervaren om dat te kunnen begrijpen. Het is een van die wonderen des levens die bijna niet in woorden te vangen zijn. Één enkele ervaring zegt meer dan duizend woorden.

En dus gingen Hub en ik naar Tajikistan. Onze eigen pelgrimstocht, op zoek naar de Barbier van Pamir. Een maand lieten we onze baarden staan. Er moet natuurlijk wel wat te knippen en scheren zijn!

(wordt vervolgd)

3 brutale vragen:

1.
En? Hoe gelouterd bent u? Ook al eens geknipt en geschoren? Hoe was het?

2.
Misschien vindt u dit verhaal wel leuk genoeg om door te vertellen. Als dat zo is, vertel of stuur het door, of deel het met anderen. Maar alleen als u denkt iemand er een plezier mee te doen. Wie weet wat daarvan komt?

3.
Misschien, heel misschien vindt u het verhaal van de Barbier van Pamir wel een euro waard. Als dat zo is, doneer het aan rekeningnummer NL27 RABO 0138 997 950 te Oisterwijk. Maar alleen als u het een euro waard vindt, anders kunt u die euro beter bewaren voor een knip- en scheerbeurt bij uw eigen barbier.

Vriendelijke groet, ton.

Terug naar verhalenoverzicht